توبه

از کجا بفهمیم خدا توبه ما را پذیرفته است؟ از کجا بفهمیم خدا توبه ما را پذیرفته است؟پاسخ پایگاه قرآنی مهیمن:اولا قرآن میگه:« وَ هُوَ الَّذی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ»شوری-25یعنی:«و او(خدا)کسی است که توبه رو قبول میکنه از بندگانش و از گناهان میگذره و آنچه رو که انجام میدهید را میداند.»پس طبق این آیه باب توبه برای انسان بازه.روایتی هم داریم که میگه:«توبه کننده از گناه،همانند کسیه که (هیچ)گناهی نداره.»اما توبه یعنی چی و چطور باید فهیمد که توبه انسان پذیرفته شده؟اول یه نکته رو خدمتتون عرض کنم که هرگز پشیمونی از گناه به معنای توبه نیست.چون قرآن درباره افرادی از قوم حضرت صالح(ع) که شتر حضرت صالح(ع) رو به بعنوان معجزه از دل کوه بیرون آورده بود رو کشتن،میگه:«فَعَقَرُوها فَأَصْبَحُوا نادِمینَ» شعراء-157یعنی:«پس آنرا(شتر را) کشتند و پشیمان شدند.»بعدش دقیقا در آیه بعدی میگه:« فَأَخَذَهُمُ الْعَذابُ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیَةً وَ ما کانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنینَ » شعراء-158یعنی:«پس عذاب آنها را دربرگرفت. همانا دراین(مطلب) نشانه ای است درحالیکه اکثر آنها مومن نبودند.»این دوآیه داره به ما نشون میده که اگه گناهی انجام دادیم و دچار عذاب وجدان شدیم و پشیمون شدیم،این پشیمونی به معنای توبه نیست و ممکنه بزودی به عذاب و یا عقوبت اون گناهمون دچار بشیم.پس باید زودتر به خودمون بیایم و توبه کنیم.قرآن میگه:« قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ » زمر-53یعنی:«بگو ای بندگانم که برخودتان اسراف کردید(گناه کردید) از رحمت خدا ناامید نشوید. همانا خدا همه ی گناهان را می بخشد. همانا او بسیار آمرزنده و رحمتگر است.»توبه یعنی بازگشت.  بازگشت از گناه به سوی خدا.توبه مراحلی داره که اگه انسان این مراحل رو انجام بده حتما توبه ی اون پذیرفته میشه.اول: اینکه انسان باید واقعا از انجام گناهی که کرده پشیمون و ناراحت باشه و بخواد از انجام این گناه به سمت خدا برگرده.دوم: اینکه هرگز قصد بازگشت به اون گناه و انجام اونو نداشته باشه.سوم: اینکه حقوقی رو که بر اثر اون گناه ، از بین رفتن رو جبران کنه.مثلا اگه نمازی رو عمدا نخونده(حق الله)، علاوه بر پشیمونی از این گناه و طلب آمرزش کردن از خدا،قضای اون نماز رو هم باید بجا بیاره.یا مثلا اگه حقی رو از کسی  ضایع کرده(حق الناس) باید حتما بره و این حق رو جبران کنه و اون فرد رو راضی کنه.مثلا زده و شیشه ی خونه همسایه رو شکونده. این فرد علاوه بر توبه و پشیمانی واقعی از این گناه باید بره و خسارت این شیشه رو پرداخت کنه.یا مثلا اگه به بدن خودش آسیب رسونده(حق النفس) باید از خداوند طلب بخشش کنه و هرگز دیگه به اون گناه برنگرده.اگه کسی ،بخواد توبه کنه و هر سه مرحله ی بالا(اول و دوم و سوم) رو انجام بده توبه ی اون حتماً پذیرفته میشه.اما توبه مراحل کامل تری هم داری و اونم اینه که مثلا اگه فرد توبه کننده مال حرامی خورده علاوه بر توبه باید بیاد و اینقدر به جسم و بدن خودش سختی بده و روزه بگیره که گوشت هایی که از مال حرام بر بدنش روئیده،آب بشه و از بین بره.چون وقتی کسی مال حرام میخوره این مال حرام بر روی تک تک سلول های بدنش تاثیر میذاره و حتی اگه واقعا توبه کنه،به خاطر تاثیرات منفی ای که مال حرام بر روی بدن اون فرد داری،ممکنه بسیاری از توفیقات از این فرد سلب بشه و حتی بعدها به سبب این مال حرام،دچار گناهان و انحرافات دیگه بشه.مرحله ی دیگه ای که اونم باز جزء مراحل تکمیلی(کمال توبه)هست اینه که فرد توبه کننده،سختی عبادت رو به خودش بچشونه و با این کار خودشو بیشتر از گذشته به خدا نزدیک کنه.اگه واقعا اینطور بشه توبه ی فرد حتما پذیرفته میشه.اما اگه فرد فقط بخواد به زبان اقرار کنه و مثلا فقط به گفتن جمله ی«استغفرالله ربی و اتوب الیه» اکتفاء کنه و در عمل و قلبش،اتفاق خاصی رخ نده،مسلماً این توبه پذیرفته نیست.میگن یه فردی که مغازه داشت و در مغازه کار میکرد هر خانوم نامحرمی که می اومد و رد میشد،نگاه حرامی به اون میکرد و بعدش میگفت: استغفر الله!!!ناگهان شاگردش که دید یه خانوم نامحرم دیگه داره به مغازه ی اونها نزدیک میشه به استاد چشم چران خودش میگه: استاد! یه استغفر الله دیگه داره میآد.این استاد چشم چران گناه میکرد و فقط به زبان میگفت استغفرالله و در عمل کاری در راستای توبه انجام نمیداد تا جایی که شاگردش هم به مسخره بهش میگه یه استغفر الله دیگه داره میاد.ضمنا این نکته رو هم باید بگم که حضرت امیرالمومنین علی(ع) میفرمایند:«بیشترین ناله ی اهل جهنم از تسویف است».تسویف یعنی به تاخیر انداختن توبه.انسان نباید به قدری جسور بشه که به خاطر بیکران بودن رحمت خدا،توبه رو به تاخیر بندازه چون ممکنه دیگه فردایی برای بازگشت و توبه وجود نداشته باشه هرچند رحمت خدا بسیار زیاده اما جهنم و عذاب خدا هم در اصل نوعی از رحمت خدا محسوب میشه.پس یادمون باشه که توبه رو به تاخیر نندازیم.بعد اگه کسی به مرحله ی توبه رسید اونوقته که خدا دوستش داره. خدا توی قرآن میفرماید:« إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ» بقره-222یعنی: «همانا خدا توبه کنندگان رو دوست دارد.»والسلام علی من اتبع الهدی