کدام انتظار

با توجه به آموزه‌های دینی دو نوع درخواست تعجیل در فرج داریم که هر کدام، نمودار حالت روحی و باطنی خاص خود بوده و در ماهیّت با هم متفاوتند1) درخواست تعجیل در فرج به حالت «استدعائی»2) درخواست تعجیل در فرج به حالت «استعجالی»«استدعائی» با توجه به ایمان به حکمت بالغه حضرت حق و ... یقین و ایمان به صحّت و کاملیّت تقدیر الهی در ژرفای قلب او شکل می‌گیرد.مؤمن دراین حالت برای ظهور امام (ع) دعا می‌کند؛ آنهم از صمیم دل . او متناسب با درجه ایمان خود، اطمینان و آرامش باطنی‌اش را در قبال حوادث از دست نمی‌دهد و بصیرت و فهم صحیح و مفید را در برابر رویدادهای تلخ و شیرین نمی‌بازد و از درک درست تکلیف و وظیفه خود باز نمی‌ماند و پس از آن هم به انجام تکلیف می‌پردازد.انتظار فرج، حال روحی اوست، اما زمان فرارسیدن برنامه جهان‌ شمول و تاریخ‌ ساز ظهور موعود اُمم را به خدا واگذار نموده و در برابر تقدیر خداوند، چون و چرا نمی‌کند.**********«استعجالی» در باطن و ژرفا، نفسانی است. لذا می‌تواند دستمایه وسوسه ابلیس شود و در عاقبت، حالتی شیطانی بیابد و موجبات هلاکت معنوی را فراهم سازد.قلب انسان مستعجل، ‌از ابتدا متوجه به عالم مُلک و در نتیجه گرفتار و اسیر پیچیدگی‌ها و تاریکی‌های جهان ماده و به خصوص نفس خویش است و با اسارت در دام نفسانیّت خود، احساس نیاز شدید به ویرانگری آنچه هست می‌کند و سعی در دگرگون شدن اوضاع عالم و ایجاد تحول در شرائط خارجی می‌نماید. و همین فشار روحی، غالباً سبب برانگیختگی نفسانی و موجب بروز نگرانی و اضطراب و از کف رفتن آرامش خاطر و چه بسا ایمان قلبی او خواهد شد.معتقد به این حالت به آمادگی جهان برای ظهور امام زمان(عج) کاری ندارد و فقط عجولانه و شتابزده، به هر قیمت و در هر شرایطی ظهور را می‌خواهد؛ که در حقیقت، خواسته نفس اوست.أفضلُ أعمالِ أمّتی إنتظارُ الفَرَج