سروده مقام معظم رهبری

دلم قرار نمی گیرد از فغان بی توسپند وار زکف داده ام عنان بی توز تلخ کامی دوران نشد دلم فارغزجام عشق لبی تر نکرد جان بی توچون آسمان مه آلوده ام زتنگ دلیپراست سینه ام از اندوه گران بی تونسیم صبح نمی آورد ترانه شوقســــر بهـــار ندارند بلبـــلان بی تولب از حکایت شبهای تار می بندماگر امان دهدم چشم خونفشان بی توچو شمع کشته ندارم شراره ای به زباننمی زندسخنم آتشی به جان بی توز بی دلی و خموشی چو نقش تصویرمنمی گشایدم از بی خودی زبان بی توعقیق سرد به زیر زبان تشنه نهمچو یادم آید از آن شکرین دهان بی توگزاره غم دل را مگر کنم چو امینجدا ز خلق به محراب جمکران بی تو