دل تنگ:

سال هاست که چشم هامان به بهانه ظهور شما اشک می ریزد و دل هامان از دوریتان شب ها تا به سحر ناله سر می دهد و چه تلخ است صبر انتظار و چه شیرین است امید دیدار.   مولای من تا کی از دوری شما لب هایمان هم نوا با دل هایمان فریاد العجل را سر دهد. آنگاه که دلم می گیرد تنها دل خوشیم نگاه کردن به نا زیبای شماست که بر دفتر دلم نقش بسته است. گاهی نیز که دوریتان طاقتم را به ستوه می آورد به جمکران می آیم و دلم را با هوای مهدوی ای که در آنجا پیچیده است غسل می دهم و آرام می گیرم. اما مولای من غروب های جمعه بسیار دلگیر است چرا که انتظار یک هفته ای خود را بر باد رفته می بینم و تو می دانی که تسلی بخش من در آن لحظه تماشای جمال نایبت می باشد چرا که تجلی شما را در چهره او می بینم همان که امروز به امید مستضعفان جهان تبدیل گشته است و او خود خوب می داند که همه امیدش شما هستید. چرا که در سخت ترین شرایط آنگاه که سختی ها از هر سو بر او هجوم آوردند شما را خطاب کرد و از شما مدد طلبید. اما ای امید حقیقی مستضعفان جهان ، چندین جمعه دیگر را باید بی حضور شما سپری کنیم ؟ آیا آن روز خواهد رسید که گوشه ای از تنهایی سالیان غیبتتان را با ما تقسیم کنید و ما را در غم های سال های انتظار خود شریک کنید و با ما از درد های دل خویش سخن گویید. ان شا الله و باز هم باید دعا کنیم و این بار سعی کنیم دعاهایمان را بیشتر خالص کنیم شاید مقبول درگاه الهی افتد. و باز هم اللهم عجل لولیک الفرج ، خدایا در امر ظهور حجتت تعجیل نما و نایبش را در پناه خود حفظ فرما