حال عجیب

اومد پیشم حالش خیلی عجیب بود فهمیدم با بقیه فرق میکنه گفت: یه سوال دارم که خیلی جوابش برام مهمهگفتم: چشم اگه جوابشو بدونم خوشحال میشم بتونم کمکتون کنمگفت: من رفتنی ام!گفتم: یعنی چی؟گفت: دارم میمیرمگفتم: دکتر دیگه ای، خارج از کشور؟گفت: نه همه اتفاق نظر دارن، گفتن خارج هم کاری نمیشه کرد.گفتم: خدا کریمه، انشاله که بهت سلامتی میدهبا تعجب نگاه کرد و گفت: اگه من بمیرم خدا کریم نیست؟فهمیدم آدم فهمیده ایه و نمیشه گول مالید سرشگفتم: راست میگی، حالا سوالت چیه؟گفت: من از وقتی فهمیدم دارم میمیرم خیلی ناراحت شدم از خونه بیرون نمیومدمکارم شده بود تو اتاق موندن و غصه خوردنتا اینکه یه روز به خودم گفتم تا کی منتظر مرگ باشمخلاصه یه روز صبح از خونه زدم بیرون مثل همه شروع به کار کردماما با مردم فرق داشتم، چون من قرار بود برم و انگار این حال منو کسی نداشتخیلی مهربون شدم، دیگه رفتارای غلط مردم خیلی اذیتم نمیکردبا خودم میگفتم بذار دلشون خوش باشه که سر من کلاه گذاشتنآخه من رفتنی ام و اونا انگار نهسرتونو درد نیارم من کار میکردم اما حرص نداشتمبین مردم بودم اما بهشون ظلم نمیکردم و دوستشون داشتمماشین عروس که میدیم از ته دل شاد میشدم و دعا میکردمگدا که میدیدم از ته دل غصه میخوردم و بدون اینکه حساب کتاب کنم کمک میکردممثل پیر مردا برا همه جوونا آرزوی خوشبختی میکردمالغرض اینکه این ماجرا منو آدم خوبی کرد حالا سوالم اینه که من به خاطر مرگ خوب شدم و آیا خدا این خوب شدن و قبول میکنه؟گفتم: بله، اونجور که یاد گرفتم و به نظرم میرسه آدما تا دم رفتن خوب شدنشون واسه خدا عزیزهآرام آرام آرام خدا حافظی کرد و تشکر، داشت میرفت گفتم: راستی نگفتی چقدر وقت داری؟گفت: معلوم نیست بین یک روز تا چند هزار روز!!!ایه چرتکه انداختم دیدم منم تقریبا همین قدرا وقت دارم. با تعجب گفتم: مگه بیماریت چیه؟گفت: بیمار نیستم!اهم کفرم داشت در میومد و هم از تعجب داشتم شاخ دار میشدم گفتم: پس چی؟گفت: فهمیدم مردنیم، رفتم دکتر گفتم: میتونید کاری کنید که نمیرم گفتن: نه گفتم: خارج چی؟ و باز گفتند : نه! خلاصه ما رفتنی هستیم کی اش فرقی داره مگه؟ باز خندید و رفت !