مناجات منتظران

خدایا!تشنگان جمال خودت را، به جرعه ای از جمال مهدی(عج) مهمان کن. خدایا! من از آن زمان که شنیده ام «محبوبمان ناشناس در میان ما می گردد و در همین فضا تنفسمی کند و وقتی ظهورکند همگان می گویند که ما پیش از این او را دیده ایم» به همه سلام می کنم.شاید که لااقل پاسخی هر چند به ناشناس از او بشنوم.ای خدا تا کی ما ناشناس بمانیم و او ناشناخته بماند.«عَجِّل لِوَلیّکَ الفَرَج».ای خدای مهدی!در جهان کیست که ریزه خوار سفره ی امام نیست.چشمی عنایت کن که ولی نعمت خویش را باز شناسیم.ای خداوند فرج و شدت!کاسه ی صبر و انتظار، لبریز شده است. به دست موعودت، عالم و آدم را از این فتنه های آخرالزمان برهان!...ای خدای محمد!تنها چاره ی جاهلیت آخرالزمان، ظهور حجت خاتم است.در فرجش تعجیل بفرما.ای خدای مدینه!احساس غربت و مظلومیت شیعه را در مدینه ای که وطن تشیع است به ظهور فرزند مدینهالتیام ببخش...ای خدای حضرت منتقم!از کربلا همچنان خون تازه می جهد و این زخم کهنه جز به دست قدسی مهدی(عج) مرهمنمی پذیرد.«عجل علی ظهوره»ای خدا!چنان زمینگیر دنیامان مکن که وقت ظهور، توان برخاستن نداشته باشیم.خدایا!برای دل سپردن، از آن محبوب پنهانی و معشوق آسمانی شایسته تر کیست؟ دل هایسرگشته را به ظهورش پیوند بزن.خدایا!دل را به ظهور عشق چراغان کن، و جان را به حضور محبوب، نور باران...خداوندا!ما مدعیان دروغین انتظاریم. حرف از چشم انتظاری محبوب می زنیم اما به اندازه ی ساده تریندوستانمان همگوش به زنگ آمدنش نیستیم. الفبای انتظار را به ما بیاموز و لذت انتظار را به ما بچشان. گزیده ای از مناجاتهای سید مهدی شجاعی