سلام به امام زمان (عج)

السلام علیک یا اباصالح المهدی (عج)

نماز

 ما در شبانه روز پنج بار نماز می خوانیم و در مجموع  می توان گفت که مسلمانان در طی یک شبانه روز هفده 17 رکعت نماز می خوانند.

 

1- نماز صبح دو رکعت است.
2- نماز ظهر چهار رکعت است.
3- نماز عصر چهار رکعت است.
4- نماز مغرب سه رکعت است.
5- نماز اعشاء چهار رکعت است.

نیت

 

با آرامش می‏ایستیم و ابتدا اذان و اقامه می‏گوییم. برای نماز خواندن اول نیت می کنیم.

 

برای مثال:

 

"دو رکعت نماز صبح به جا می آورم از برای رضای خدا قربة ً الی الله"

 

به همین ترتیب برای نمازهای دیگر هم نیت می‏کنیم.

  

سپس تکبیرة الحرام می گوئیم:

 

دست ها را تا مقابل گوش ها بالا می بریم و می گوئیم:   " الله اکبر"

 

بعد سوره حمد را می خوانیم که به آن فاتحه الکتاب به معنای 'آغاز کتاب' و ام الکتاب که به معنای 'مادر قرآن' می‏گویند این سوره هفت آیه دارد و بنا به گفته پیامبر گرامی بهترین سوره قرآن است .

 

 

حمد

 

"بسم الله الرحمن الرحیم"     به نام خداوند بخشنده مهربان
"الحمد لله رب العالمین"     شکر وسپاس مخصوص پروردگار جهانیان است.
"الرحمن الرحیم"     بخشنده ومهربان است.
"مالک یوم الدین"     صاحب روز جزاست.
"ایاک نعبد و ایاک نستعین"     خدایا تنها تو را می پرستم و تنها از تو یاری می جویم.
"اهدنا الصراط المستقیم"     خداوندا ما را به راه راست هدایت بفرما.
"صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم ولاالضالین"     به راه کسانی که به آن‏ها نعمت داده‏ای، هدایت کن و نه راه کسانی که به آن‏ها غضب کردی و نه راه گمراهان .

سوره

 

بعد از سوره حمد می توانیم هر سوره ای که خواستیم بخوانیم مثل سوره " توحید"

"بسم الله الرحمن الرحیم"     به نام خداوند بخشنده مهربان
"قل هوالله احد"     بگو پروردگار خدای یگانه است .
"الله الصمد"     الله خدای بی نیاز است.
"لم یلد و لم یولد"     او نه چیزی را زائیده و نه از چیزی زاده شده است.
"ولم یکن له کفواً احد"     و هرگز برای او همتا و همانندی نبوده است.

"الله اکبر" می گوئیم و به رکوع می رویم:

رکوع

 

"سبحان ربی العظیم و بحمده"     منزه است خدای بزرگ و ستایش مخصوص اوست.

 

و یا سه مرتبه بگوئید:

 

"سبحان الله"     خداوند از هر عیبی منزه و پاک است.

 

بعد از رکوع بر می خیزیم و می ایستیم در حال آرامش بدن می گوئیم:

 

"سمع الله لِمن حمده"     خداوند می شنود صدائی که او را شکر می کند.

 

سپس "الله اکبر" می گوئیم و به سجده می رویم.

 

سجده

 

"سبحان ربی الاعلی و بحمده"     منزه است خدای بلند مرتبه و ستایش مخصوص اوست.

 

و یا سه مرتبه بگوئید:

 

"سبحان الله"     خداوند از هر عیبی منزه و پاک است.

 

سپس سر از سجده بر می داریم و می‏گوییم "الله اکبر" و بعد از آن دوباره "الله اکبر" می‏گوییم و به سجده دوم می‏رویم و همان ذکر را تکرار می‏کنیم.

 

امام زین العابدین (علیه السلام ) بسیار سجده می کردند. از این رو به ایشان امام سجاد می گفتند.

 

سجده، نشانه کوچکی ما در پیشگاه خدای مهربان است دیگران در مقابل پادشاهان به خاک می‏افتند و ما در مقابل آفریدگار جهان

رکعت دوم

 

بعد از سجده دوم در حال برخواستن می‏گوییم:

 

"بحول الله وقوتهِ اقوم واقعد"     به یاری خداوند برمی‏خیزم و می‏نشینم.
و دوباره حمد و سوره را می‏خوانیم.

و پس از آن "الله اکبر" می‏گوییم و دست‏ها را بلند می‏کنیم و قنوت می‏گوییم.

قنوت

 

قنوت را در رکعت دوم نماز می‏خوانیم .در قنوت می‏توانیم هر دعائی بخوانیم مثل:

"ربنا اتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه و قنا عذاب النار"

 

    خدایا در دنیا و آخرت به ما خیر و نیکی عطا کن و ما را از عذاب آتش نجات بده.

 

بعد از قنوت می‏رویم به رکوع و پس از آن دو سجده را انجام می‏دهیم و می‏نشینیم و تشهد را می‏خوانیم.

تشهد

 

"اشهد ان لا اله الله وحده لا شریک له"     بر این حقیقت گواهی می‏دهم که جز آفریدگار یگانه خدایی نیست و برای او شریکی وجود ندارد.

 

"و اشهد ان محمدا عبده و رسوله"     بر این حقیقت گواهی می‏دهم که محمَد بنده و پیامبر خداست.

 

"الهم صل علی محمد و آل محمد"     پروردگار را برمحمد و آل محمد درود فرست.

 

اگر نماز دو رکعتی باشد در رکعت دوم بعد از تشهد سلام می‏گوییم.

سه سلام

 

"السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاتة"     درود بر تو ای پیامبر و رحمت و برکات خدا بر تو باد.
"السلام علینا و علی عباد الله الصالحین"     درود بر ما و بر بندگان شایسته خدا باد.
"السلام علیکم و رحمة الله و برکاته"     درود بر شما و رحمت خدا برشما باد.

اگر نماز سه رکعتی یا چهار رکعتی باشد بعد از تشهد در رکعت دوم بر می‏خیزیم و به جای حمد و سوره تسبیحات اربعه را سه مرتبه می‏خوانیم .

تسبیحات اربعه

 

"سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله والله اکبر"     خداوند متعال پاک و منزه است و حمد مخصوص اوست.

 

بعد از آن به رکوع و سجده می‏رویم اگر نماز سه رکعتی بود بعد از سجده رکعت سوم تشهد و سلام می‏گوییم ولی اگر نمازمان چهار رکعتی بود بعد از سجده دوباره می ایستیم و تسبیحات اربعه را می‏گوییم و بعد از آن رکوع، دو سجده و تشهد و در آخر سلام می‏گوییم.

نکاتی از دعای عهد

دعای عهد دعایی جهت برقراری ارتباط‌ بین ما و حضرت مهدی است. در این دعا با آن حضرت عهد و پیمان می‌بندیم ، قول و قرار می‌گذاریم که یکسری کارهایی را انجام دهیم و در جهت تشکیل حکومت عدل مهدوی زمینه سازی کنیم. این دعا تابلوی روشن را فرا روی فعالیت‌های ما قرار می‌دهد. پای کلام دلنشین استاد حجت الاسلام و المسلمین قرائتی درنگی می‌کنیم تا با مروری بر این دعای شریف، درسهای نهفته در آن را بیاموزیم. این دعا به ما می‌گوید که؛

به سوی یک آخرالزمان مصنوعی و جعلی

رابینو فتیش خاخام یهودیان در سال 1952 در کنگره خاخام های دنیا گفت :"...اما امروز خیانتکاریها و فتنه‌انگیزیهای این عده ، ابعاد به‌مراتب‌گسترده‌تر و جدی‌تری به‌خود گرفته است. حرکت جدید سردمداران، نخبگان و رهبران صهیونیسم جهانی به حدی جدی، گسترده و عمیق شده است که به‌راستی می‌خواهند جنگ جهانی سوم را وحشیانه‌تر از سایر جنگها به‌ راه اندازند..."  

کعبه و رمزگشایی ظهور

پرواز پرنده‌ای در آسمان، جز آن چه که دیده می‌شود، برای انسان‌های معمولی نکته خاصی ندارد، اما آن‌گاه که چشمان تشنه‌لبی در بیابان، همین پرنده را رصد می‌کند، از او نشانه‌های مقصود خویش را درک نماید. او پرنده را می‌بیند، اما مدام با لبان خشکیده خویش این عبارت را با اشتیاق زیاد تکرار می‌کند: «آب، آب»، زیرا انسان تشنه،

انقلاب ایران سرآغاز انقلاب جهانی

(انقلاب ایران سرآغاز انقلاب جهانی ) امام خمینی(ره) معمار بزرگ انقلاب اسلامی ایران، زمینه‌سازی برای ظهور حضرت حجت علیه السلام  را از وظایف منتظران واقعی آن حضرت می­دانند. ایشان در فرازهایی از سخنان خویش به این مهم پرداخته و حتی برخی از برداشت‌های غلط از مفهوم انتظار را نقد کرده‌اند، در ذیل به بخشی از کلام ایشان اشاره می­کنیم:   «انقلاب مردم ایران، نقطة شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچم‌داری حضرت حجت ـ ارواحنا فداه ـ است که خداوند بر همة مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد.»[1]«امیدواریم که این انقلاب، یک انقلاب جهانی بشود، و مقدمه‌ای برای ظهور حضرت بقیت‌الله ـ ارواحنا له الفداء ـ باشد.»[2] و «ما با خواست خدا، دست تجاوز و ستم همة ستمگران را در کشورهای اسلامی می‌شکنیم و با صدور انقلابمان که در حقیقت صدور اسلام راستین و بیان احکام محمدی(صل الله علیه و اله وسلم)است، به سیطره و سلطه و ظلم جهان‌خواران خاتمه می‌دهیم و به یاری خدا راه را برای ظهور منجی مصلح و کل و امامت مطلق حق امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ هموار می‌کنیم.»[3]«ان‌شاء‌الله اسلام را آن‌طور که هست، در این مملکت پیاده کنیم و مسلمین جهان نیز اسلام را در ممالک خودشان پیاده کنند و دنیا، دنیای اسلام باشد، و زور و ظلم و جور از دنیا برطرف بشود و [این] مقدمه باشد برای ظهور ولیّ عصرـ ارواحنا فداه ـ»[4].«ما تکلیف داریم آقا! این‌طور نیست که حالا که ما منتظر ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هستیم، پس دیگر بنشینیم تو[ی] خانه‌هایمان، تسبیح را دست بگیریم و بگوییم: «عجّل علی فرجه»، عجّل، با کار شما باید تعجیل بشود، شما باید زمینه را فراهم کنید برای آمدن او، و فراهم کردن این که مسلمین را با هم مجتمع کنید. همه با هم بشوید. ان‌شاء‌الله ظهور می‌کند.»[5]«یک دسته...  انتظار فرج را می‌گفتند این است که ما کار نداشته باشیم به این که در جهان چه می‌گذرد؛ بر ملت‌ها چه می‌گذرد... برای جلوگیری از این امور هم خود حضرت بیایند ـ ان‌شاء‌الله ـ درست می‌کنند؛ دیگر ما تکلیفی نداریم. تکلیف ما این است که دعا کنیم ایشان بیایند»[6] [و] «یک دسته‌ای... بودند؛ می‌گفتند: باید دامن زد به گناه‌ها، دعوت کرد مردم را به گناه تا دنیا پر از جور و ظلم بشود و حضرت تشریف بیاورند... البته در بین این دسته، منحرف‌هایی هم بودند، اشخاص ساده‌لوح هم بودند.»[7]--------------------------------------------------------------------------------[1]. خمینی، روح‌الله، صحیفه امام، ج 21، ص 327.[2]. همان، ج 16، ص 131.[3]. همان، ج 16، ص 345.[4]. همان، ج 15، ص 262.[5]. همان، ج 18، ص 269.[6]. همان، ج 21، ص 13-14.[7]. همان، ج 21، ص 14.

کلیپ تـصـویــری بــه طـــه بــه یـاسـین بــه معــراج احـمـد-علی فانی

به طاها به یاسین به معراج احمدبه قدر و به کوثر به رضوان و طوبیبه وحی الهی به قرآن جاریبه تورات موسی و انجیل عیسیبسی پادشاهی کنم در گداییچو باشم گدای گدایان زهرا (س)چه شب ها که زهرا (س) دعا کرده تا ماهمه شیعه گردیم و بی تاب مولا غلامی این خانواده دلیل و مراد خدا بوده از خلقت مامسیرت مشخص، امیرت مشخص، مکن دل ای دل بزن دل به دریاکه دنیا به خسران عقبا نیرزد به دوری ز اولاد زهرا نیرزد.و این زندگانی فانی جوانیخوشی های امروز و اینجابه افسوس بسیار فردا نیرزد

راه معرفت امام زمان(ع)

غیبت امام زمان همواره مسئله‌ای مهم، معتبر و اصیل بوده است، به گونه‌ای که همة معصومان(ع) از نبی مکرم اسلام(ص) تا امام عسکری(ع) بارها به وجود مبارک ایشان و ویژگی‌هایشان اشاره فرموده‌اند روایات مجامع روایی شیعه و غیر شیعه در این‌باره نه از حد استفاضه بلکه از تواتر متعارف نیز فزون‌تر است. محمّدبن عثمان عَمْری1 می‌گوید: «از پدرم شنیدم که در خدمت امام حسن عسکری(ع) بودم که پدرم پرسید: این سخن حق است که پیامبر فرموده‌اند: من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتةً جاهلیةً»؟ فرمود: «آری، این سخن درست است و هیچ تردیدی در آن نیست». همان‌طور که شکی در روز بودن این روز روشن نیست: سپس پدرم عرض کرد: پس از اینکه شما رحلت کردید، امام بعد از شما کیست؟ امام عسکری(ع) به نام مبارک حضرت ولی عصر(ع) اشاره کردو آنگاه فرمود: او غیبتی طولانی دارد که در آن عدّه‌ای سرگردان، گروهی هلاک و دسته‌ای دچار تردید می‌شوند.2

یا فارس الحجاز دلم مبتلای توست

یا فارس الحجاز دلم مبتلای توست از لحظه نخست دلم آشنای توست این ندبه ها که هر سحر جمعه میکنم احساس عاشقانه قلبم برای توست برگرد یوسفا که جوانی گذشت و رفت صد عمر هم که داشته باشم فدای توست هر چند خانه دل من غرق ظلمت است با یک نگاه روشن ماهت،سرای توست

خدا کانون تمام خوبیهاست

(1)ـ پناه به خدا از مکر... «محمدابن سیرین» همیشه معطر و نظیف بود. روزی شخصی از او پرسید علت این که تو همیشه بوی خوش می دهی چیست؟ ابن سیرین گفت: قصه ی من عجیب است. آن شخص او را قسم داد که داستان خود را برایم تعریف کن. ابن سیرین گفت: من در دوره ی جوانی بسیار خوش سیما بودم و حرفه ام بزازی بود. روزی خانمی به همراه کنیزکی به مغازه ی من آمدند و مقداری پارچه خریدند، چون قیمتش مشخص شد، گفتند: همراه ما بیا تا قیمت آن را به تو پرداخت کنیم. در مغازه را بستم و همراه ایشان راه افتادم تا به جلو خانه ی آنان رسیدم. آنها به دورن خانه رفتند و من پشت در ماندم. بعد از مدتی زن بدون این که کنیزش همراه او باشد مرا به داخل منزل دعوت کرد. چون داخل منزل شدم، خانه ای دیدم که از فرش ها و ظروف عالی آراسته شده، مرا بنشاند و چادر از سر برداشت! او را در اوج زیبایی دیدم؛ خود را به انواع جواهرات آراسته بود. در کنار من نشست و با ظرافت و ناز و عشوه و خوش طبعی با من به سخن گفتن پرداخت؛ طولی نکشید که غذایی مفصل و لذیذ آماده شد. بعد از صرف غذا آن زن به من گفت: ای جوان! می بینی من پارچه و قماش زیاد دارم، قصد من از آوردن تو به این جا چیز دیگری است و من می خواهم با تو همبستر شوم و کام دل برآورم. من چون عشوه بازی ها و دلبری های او را دیدم، نفس اماره ام به سوی او میل کرد. ناگاه الهامی به من رسید که قایلی از سوره ی النازعات این آیه را تلاوت کرد: «و أما من خاف مقام ربه و نهی النفس عن الهوی فإن الجنه هی المأوی»(1)