پروانه گفت...

من گل های زیادی را دیده ام... من گل لاله را می شناسم. گل نسترن را دیده ام. با شقایق دوست بوده ام. با مریم و سوسن و... هم نشین شده ام؛ اما بارها و بارها، به تمامی آنها گفته ام که هیچ کدامشان برای من، گل نرگس نمی شوند. من عاشق دیوانه گل نرگس ام. این را دیگر، همه گل های سرزمین من- همه گل هایی که مرا می شناسند- می دانند. یک بار گل سرخی از من پرسید: پروانه جان! پروانه خوب دوست داشتنی! این چه رازی است که تو همیشه و در همه جا و در حضور تمامی گل ها، تنها و تنها از گل نرگس می گویی و تنها و تنها از عشق او یاد می کنی؟ این گل نرگس چه دارد که تو را این گونه شیفته خویش کرده است؟ به گل های سرزمینمان نگاه کن! لاله را با تمام زیبایی اش ببین! طنازی مریم را بنگر! دلبری سوسن را شاهد باش! این ها همه آرزو دارند که زمانی- آن هنگام که برای استرحت، اندکی درکنارشان می آسایی- حرفی هم از آن ها بزنی و سخنی هم در باب محبت آن ها بگویی و افسوس و صد افسوس که همگی در حسرت این آرزو مانده اند...!! من در پاسخ گل سرخ گفتم: گل سرخ عزیز! با خود عهده کرده ام- تا آن هنگام که در سرزمین ما گل نرگس هست - از عشق هیچ گل دیگری سخنی نگویم. تو خود بگو که آیا تا وقتی وجود نازنین گل نرگس هست، می توان عاشق دل باخته گل دیگری بود؟! اصلا مگر می شود ادعای عشق داشت و عاشق او نبود؟! گل سرخ غمگینانه گفت: پروانه عزیز دوست داشتنی! در سرزمین ما هزاران گل نرگس هست. در همسایگی من، ده ها نمونه از آن ها روییده است و تو تا به حال به هیچ کدامشان حرفی از عشق نزده ای. پس چگونه است که ادعای عاشقی گل های نرگس را داری؟! و من باز در پاسخش گفتم: گل سرخ عزیز! گل نرگس حقیقی را در هیچ باغچه ای نمی توان یافت. گل نرگس من، گل نرگسی یگانه است. او صاحب تمامی گل های عالم است، او مقتدای تمامی پروانه های عاشق پیشه است، او دلیل پروانگی من است ، و تمامی آرزوی من، و ای کاش... ای کاش... ای کاش که آرزوی طواف کردن به دور او را به گور نبرم! که همگان می دانند عمر پروانه، چه کوتاه، چه اندک ... و چه ناچیز است! من گل های زیادی دیده ام؛ اما هیچ کدامشان برای من، گل نرگس نمی شود. گل یگانه ، تنهای نوزاشگر من!..." مهدی" .

من توام تو من

گفتم: خدایا از همه دلگیرم. گفت: حتی از من؟   گفتم: خدایا دلم را ربودند. گفت: پیش از من؟   گفتم: خدایا چقدر دوری؟ گفت: تو یا من؟   گفتم: خدایا تنهاترینم! گفت: بیشتر از من؟   گفتم: خدایا کمک خواستم! گفت: ازغیر من؟   گفتم: خدایا دوستت دارم. گفت: بیش از من؟   گفتم: خدایا اینقدر نگو من! گفت: من توام. تو من!!!

گناه !! چرا بد ؟

بسم الله  تا حالا از خودتون پرسیدیت که چرا خداوند متعال  بعضی از اعمال رو برای ما گناه و حرام دانسته ؟ آیا واقعاً نعوذ بالله به واسطه ی گناه ما به خدا آسیبی می رسه ؟ یا اینکه اعوذ بالله و زبانم لال ، با انجام برخی از اعمالی که خداوند برای ما حرام دانسته می توانیم برای خدا خطر ساز شویم و... .    نه این طور نیست ، آن چه که خداوند برای ما قانون کرده است ، به صلاح ما و به منفعت ماست . زمانی که یک انسان به سمت گناه گرایش پیدا می کنه روح و روان او را در بر می گیرد و دچار اختلالات روانی ُ عدم خودباوری ُاحساس حقارت ُ و هزارا ن احساس ضعف را در وجود خود حس می کند . پس خداوند به علت عزت فردی و اجتماعی و پیشرفت انسان ها برخی محدودیت های مفید را برای ما آدم ها ی حریص و کنجکاو قرار داده است .

مناجات

بسم الله الهی... با خاطری خسته،  دلی به تو بسته، دست از غیر تو شسته، در انتظار رحمتت نشسته ام... میدهی، کریمی... نمیدهی، حکیمی... می خوانی، شاکرم... میرانی، صابرم... الهی احوالم چنان است که می دانی و اعمالم چنین است که می بینی... نه پای گریز دارم و نه زبان ستیز... الهی، مشت خاکی را چه شاید و از او چه بر آید و با او چه باید...؟ دستم بگیر یا ارحم الراحمین...

موسیقی در منظر حضرت امام خامنه ای

بسم الله .. موسیقی اگر انسان را از یاد خدا و معنویت غافل کند و به ابتذال، گناه و بیکارگی بکشاند، حرام است. مقام معظم رهبری در پاسخ به سؤال استفاده از موسیقی در مبارزه با تهاجم فرهنگی می فرمودند: این که ما بگوییم

احادیث ارزشمند

امام سجاد (ع): ازخوشحالی به هنگام انجام گناه بپرهیز ، زیرا خوشحالی به گناه از انجام خود آن گناه بزرگتر است . امام سجاد (ع):  خدایا دل مرا برای دوستی خود خالی کن

بیوگرافی ائمه اطهار (علیهم السلام)

بسم الله ...

فتح

نصر من الله و فتح قریب...

پیرزن دانا

بازار شلوغ بود. مردم مدام یک دیگر را هل می‌دادند. قیمت اعلام شده بود. هرکس یوسف را می‌خواست باید پنج برابر وزنش مشک می‌پرداخت. همه داشتند درباره قیمت حرف می‌زدند. پیرزن کلاف دست‌بافش را در دستش محکم گرفته بود، آرام از لابه‌لای جمعیت جلو رفت. پیرزن به سختی جلوی جمعیت رسید، نگاه کم‌سو و نافذش را به برده‌فروش دوخت. کلاف نخ را به بالا آورد و گفت:« این ریسمان‌ها را از من بگیر و یوسف را به من بده.» برده فروش نگاه تحقیر‌آمیزی به پیرزن کرد و گفت:« این مروارید یکتا را می‌خواهی به یک کلاف بخری؟» پیرزن دستش را پایین آورد آرام گفت : می دانم به این کلاف بی ارزش یوسف نمی دهند اما می خواستم اسم مرا هم در لیست دوست داران یوسف بنویسند. پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله وسلم خوشا یه سعادت کسی که او (امام زمان علیه‌السلام) را دوست بدارد... خداوند آن‌ها را از هلاکت نجات می‌بخشد و به سبب اقرار به خدا و پیامبر خدا صلی‌الله علیه و آله وسلم و امامان معصوم خداوند درهای بهشت را به روی آن‌ها باز میکند.» بشارة‌الاسلام، ص9

جوانان و انتظار

۱. ارزش جوانیزندگی انسان‌ها سه مرحله دارد: کودکی، جوانی و پیری. جوانی، مرحله قدرت و قوّت است که ناتوانی از دو سو آن را احاطه کرده است. بنابراین، بهار عمر انسان، جوانی است.انسان در پیمودن راه زندگی و پستی‏‌ها و بلندی‏‌های آن، مانند کوه‏نوردی است که یک روز دامنه فراز را می‌‏پیماید تا خود را به مرتفع‏‌ترین قله کوه برساند و روز دیگر از دامنه نشیب می‌‏گذرد تا به آخرین نقطه نزولی برسد. هنگام پیمودن دامنه فراز، هر روز که بر وی می‌‏گذرد، چشم‌اندازش وسیع‏‌تر می‌‏شود و نقاط تماشایی را بیشتر می‌‏بیند. وقتی که به قله کوه قدم می‌‏گذارد، بر همه‏ جا مسلط می‌‏شود و عالی‏‌ترین منظره‏‌ها را می‌‏بیند. برعکس، هنگام پیمودن راه نشیب، هر روز که بر او می‌‏گذرد، چشم اندازش محدود‌تر می‌‏شود و نقاط تماشایی، یکی پس از دیگری از نظرش پنهان می‌‏شوند.روزهای جوانی، رسیدن به بالا‌ترین مرحله زندگی است. از دیدگاه جوان، منظره‏‌های زیبا و چشم‏‌اندازهای دل‏‌انگیز بسیار است. روح جوانان لبریز از آرزو‌ها و سرشار از عشق و امید است. روزهای جوانی، دوران درخشندگی زندگی، شادمانی، قوت و قدرت نشاط و امید، کار و کوشش، شور و هیجان است.۲. توجه پیامبر اعظم (صلی‌الله‌) به جوانانپیشوای عالی‏قدر اسلام به لیاقت و کارآیی جوانان در امور جامعه اسلامی توجه داشت و در حکومت نوبنیاد خود، از نسل جوان استفاده می‌‏کرد.مصعب بن عمیر یکی از اصحاب جوان پیامبر اسلام پیش از هجرت بود. او بسیار زیبا و عفیف، بلند همت و جوان‌مرد بود. پدر و مادرش به وی علاقه بسیاری داشتند و مورد تکریم و احترام مردم مکه بود. بهترین لباس‏‌ها را می‌‏پوشید و به «طاووس حرم» معروف بود. او شیفته سخنان آسمانی پیامبر اکرم (صلی‌الله‌) و مجذوب گفتار نافذ حضرت شد و آیین اسلام را پذیرفت. پدر و مادرش خشمگین شدند و او را در خانه زندانی کردند، ولی این مجازات در وی اثری نگذاشت و در مسلمانی ثابت‌قدم ماند و پس از هجرت، در جنگ احد به شهادت رسید.مصعب بن عمیر یک سال پیش از هجرت، به عنوان نخستین مبلّغ اسلام از سوی پیامبر مأموریت یافت به مدینه برود و مردم را برای هجرت آماده کند. مصعب، با حرارت و نیروی ایمان، با شور و هیجان جوانی و در کمال اخلاص، کار خود را آغاز کرد. او با گفتار آتشین در سخنرانی، آهنگ گرمش در تلاوت قرآن، اخلاق پسندیده‏‌اش در معاشرت با مردم، افکارشان را زیر و رو کرد و آنان بیش از پیش به اسلام گرویدند.همچنین گفته‏‌اند پس از فتح مکه، پیامبر اکرم (صلی‌الله‌) و مسلمانان گرفتار جنگ حنین شدند. پیامبر از مکه خارج شد، ولی لازم بود در آن شرایط حساس، فرمانداری شایسته برای مکه برگزیند. پیشوای اسلام، از میان تمام مسلمانان، جوان بیست و یک ساله‏‌ای به نام عتاب بن اسید را برای آن مقام برگزید و در برابر گله‏‌مندی بعضی از بزرگان دستور داد که همه باید از او پیروی کنند. عتاب تا آخر عمر پیامبر، فرماندار مکه بود و مکه را به شایستگی اداره کرد.نمونه دیگر آن است که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌) در آخرین روزهای عمرش، فرماندهی لشکر اسلام را به اسامة بن زید سپرد. به طور کلی، چنین نمونه‌هایی نشان‌دهنده توجه ویژه حضرت به جوانان شایسته است. همچنان‏که در زندگی ائمه اطهار هم به موارد فراوانی از این دست می‌‏توان اشاره کرد.