نمی یابم نشانت را:

به دنبال تو می گردم نمی یابم نشانت را بگو باید کجا جویم مدار کهکشانت را ؟ تمام جاده را رفتم غباری از سواری نیست بیابان تا بیابان جسته ام رد نشانت را نگاهم مثل طفلان ، زیر باران خیره شد بر ابر ببیند تا مگر در آسمان ، رنگین کمانت را کهن شد انتظار اما به شوقی تازه ، بال افشان تمام جسم و جان لب شد که بوسد آستانت را کرامت گر کنی این قطره ناچیز را ، شاید که چون ابری بگردم کوچه های آسمانت را الا ای آخرین توفان ! بپیچ از شرق آدینه که دریا بوسه بنشاند لب آتش نشانت را (حسین اسرافیلی)