شعری بسیار زیبا در وصف جوانان آخر الزمان

نمیدانم که از اخبار دیدم  *    ویا از مخبری ان را شنیدم که اندرلیل معراج پیمبر   *    به هر ره جبرئیلش بود رهبر چو بر جبریل فرمان از خدا شد  *   محمد را به باغی رهنماشد در انجا میوههای پر بها بود   *  ز بهتر میوه هایش سیبها بود چنان در چشم زیبا مینمودند  *  که ناظر را دل از کف میربودند بران مسلوح احمد دیده را دوخت  *  ز صانع صد هزار تا درس آموخت رسیدش امر زان نظاره کردن  *   برای چیدن هم پاره کردن چو چید و پاره کرد ان سیب ها را   *  تعجب کرد اسرار خدارا بدید انها برونش همچو ماهند *  درونش فاسد زشت تباهند بود حیران خرد از رنگ رویش  *  شود عاجز مشام از گند بویش به صورت صافی بی عیب پاک است  *  به سیرت بس پلید عیب ناک است به ظاهر عقل دل را میرباید   *  به باطن زجر نکبت میفزاید نبی محترم چون این چنین دید  *  سبب ار محرم اسرار پرسید که سر این معما را ندانم    *  نما اگه ازین سر نهانم بگفتا این سیبهارا مثل مانند  *  جوان دوره اخر الزمانند دوقسمت زان جوانهایی که هستند  * تمامی باطل شهوت پرستند جوانانی که در ان عصر ایند  *   به ظاهر بس مجلل مینمایند چوفارغ پاسخ روح الامین شد  *  محمد زین گزارشها برین شد ولی امروز هم بعضی جوانها   *  به بر دارند بعضی نشانها به قامت سرو صورت همچو ماهند  *  ولی تاریک عقل دل سیاهند نه تنها روی گردان از نمازند   *  توگویی بی نیاز از بی نیازند یکی بی تربیت همچو دواب است  *  اسیر نفس بند خورد خواب است بدانید که حق بنده نواز است  * زخلقت هرچه باشد بی نیاز است اگر کافر شوند ارض سمائی  *  چه نقصانی به ذات کبریائی شماها چون که محتاج خدائید  *  از او شرم به خود رحمی نمائید که ستار العیبوب است بصیر است  *  ولیکن دیر گیر سخت گیر است جوانها. حیف صد حیف از جوانی  *  که گردد صرف و... قدرش را ندانی اگر تو امت مرحومه هستی  *  علی را شیعه یزدان پرستی نکن کاری که روی پیش مردان   *   پیامبر از توباشد روی گردان تو را گر مذهبو ایمانو دین است  *  کجا دینو مسلمانی چنین است تو کز غفلت نپرهیزی ز عصیان  *  کجا بتوان تورا گفتن مسلمان؟ چرا عاقل چنین تخمی را بکارد   *  که حاصل چون پشیمانی نیارد؟ مگر ترسی نداری از الهی  *  که بیند مو به مو فعل از تباهی تو هستی حامل بار امانت  *  نمی شاید امانت را خیانت اگر داری در فردای محشر   *  تمنای شفاعت از پیمبر کنون باید شریفو پاک باشی    *  نه در رفتار خود بی باک باشی به هر خوب وبدی تا میتوانی *  خدا را حاضر ناظر بدانی که در آسایشی ازآب خاکش   *  بترسید از عذاب درد ناکش بترسید از مکافات و ملامت   *  ز خجلتهای فردای قیامت